آن اتفاق دور
این های و هوی بی سر و پا می كشد مرا
برگرد آسمانی من دیر می شود
بی تو نگاه زمزمه ها محو یك سكوت
در بی صدای حادثه زنجیر می شود
ماییم و یك هزاره پر از بی كسی ببین
ممنوع می شود همه ی انتظارها
پاییز , اتفاق قدیمی كنار ماست
زندانی اند بی تو تمام بهارها
ای اتفاق دور , تو نزدیك می شوی ؟
كشتند چشم های مرا فكرهای كور
گفتند لحظه های پر از اشتیاق من
نزدیك می شود به تو آن اتفاق دور

158 - ” إن ذا القرنین كان عبدا صالحا ، جعله الله عز وجل حجة علی عباده ، فدعا قومه إلی الله وأمرهم بتقواه فضربوه علی قرنه ، فغاب عنهم زمانا حتی قیل : مات أو هلك ، بأی واد سلك ؟ ثم ظهر ورجع إلی قومه فضربوه علی قرنه الآخر . وفیكم من هو علی سنته ، وإن الله عز وجل مكن لذی القرنین فی الأرض ، وجعل له من كل شئ سببا ، وبلغ المغرب والمشرق ، وإن الله تبارك وتعالی سیجری سنته فی القائم من ولدی فیبلغه شرق الأرض وغربها ، حتی لا یبقی منهلا ولا موضعا من سهل ولا جبل وطئه ذو القرنین إلا وطئه ، ویظهر الله عز وجل له كنوز الأرض ومعادنها ، وینصره بالرعب ، فیملأ الأرض به عدلا وقسطا كما ملئت جورا وظلما “

المفردات : قرنا الانسان : جانبا رأسه من أعلی ، قال فی النهایة فی تفسیر قول النبی صلی الله علیه وآله لعلی ( ع ) ” إن لك بیتا فی الجنة وإنك لذو قرنیها “
أی طرفی الجنة وجانبیها ، قال أبو عبید : وأنا أحسب أنه أراد ذو قرنی الأمة فأضمر : وقیل : أراد الحسن والحسین “

* * *
ترجمه: * حدیث شماره : 158 *
* جابر بن عبد الله انصاری می گوید شنیدم از رسول خدا صلی الله علیه وآله كه می فرمود : ذو القرنین بندهء صالح خداوند بود كه خداوند او را برای بندگانش راهنما قرار داده بود ، قوم خود را بسوی خداوند دعوت نموده آنها را به تقوای الهی امر نمود ، لكن مردم ضربه ای بر یك طرف سر او زدند ، پس از این مدتی از دیدگان آنها پنهان شد تا آنجا كه گفتند ذو القرنین مرد یا هلاك شد ، كجا رفت ، پس از آن ظاهر شده بسوی قومش برگشت كه ضربه دیگری به طرف دیگر سر او زدند . آنگاه حضرت فرمود : در میان شما كسی است كه بر سنت اوست ( شاید مراد حضرت علی علیه السلام باشد كه دو بار شمشیر بر سر مباركش زدند ، یك ضربه توسط عمرو بن عبدود وضربهء دیگر توسط ابن ملجم مرادی ) خداوند از هر چیزی علتی برای ذو القرنین قرار داد وسیطرهء او را به شرق وغرب عالم كشانید ، وزود است كه خداوند متعال سنت او را در قائم از فرزندان من جاری كند و او را بر شرق وغرب عالم مسلط نماید ، هیچ مكانی از كوه ودشت وبیابان نخواهد ماند كه ذو القرنین در آن قدم گذاشته باشد مگر اینكه حضرت مهدی علیه السلام بر آن قدم خواهد گذاشت ، وخداوند برای او گنجها ومعدنهای زمین را ظاهر كرده وبا ترس انداختن در دل دشمنانش او را یاری خواهد نمود ، وزمین را پس از پر شدن از ظلم وجور از عدل وداد پر خواهد كرد .

————————-

منبع:
158 - المصادر :
* : كمال الدین : ج 2 ص 394 ب 38 ح 4 - حدثنا أبو طالب المظفر بن جعفر المظفر العلوی السمرقندی رضی الله عنه قال : حدثنا جعفر بن محمد بن مسعود ، عن أبیه قال : حدثنی محمد بن نصیر قال : حدثنا محمد بن عیسی ( عن حماد بن عیسی ) ، عن عمرو بن شمر ، عن جابر بن یزید الجعفی ، عن جابر بن عبد الله الأنصاری قال : سمعت رسول الله صلی الله علیه وآله یقول : -
* : إعلام الوری : ص 412 - 413 ب 2 ف 3 - كما فی كمال الدین ، عن ابن بابویه ظاهرا .
* : كشف الغمة : ج 3 ص 317 - عن إعلام الوری .
* : إثبات الهداة : ج 3 ص 480 ب 32 ف 5 ح 182 - عن كمال الدین بتفاوت یسیر ، وفیه ” . . وآتاه بدل وجعل له ” .
* : البرهان : ج 2 ص 481 ح 10 - كما فی كمال الدین بتفاوت یسیر ، عن ابن بابویه ، وفیه ” وآتاه ” أیضا .
* : البحار : ج 12 ص 194 - 195 ب 8 ح 19 - عن كمال الدین بتفاوت یسیر .
* : نور الثقلین : ج 3 ص 294 - 204 - عن كمال الدین بتفاوت یسیر .
* : منتخب الأثر : ص 293 ف 2 ب 35 ح 2 - عن كمال الدین

1002 - ” إن للغلام غیبة قبل أن یقوم ، قال قلت : ولم ؟ قال : یخاف - وأومأ بیده إلی بطنه - ثم قال : یا زرارة وهو المنتظر ، وهو الذی یشك فی ولادته ، منهم من یقول مات أبوه بلا خلف ، ومنهم من یقول حمل ، ومنهم من یقول إنه ولد قبل موت أبیه بسنتین وهو المنتظر ، غیر أن الله عز وجل یحب أن یمتحن الشیعة ، فعند ذلك یرتاب المبطلون یا زرارة . ( قال قلت : جعلت فداك إن أدركت ذلك الزمان أی شئ أعمل ؟ قال : یا زرارة ) إذا أدركت هذا الزمان فادع بهذا الدعاء : اللهم عرفنی نفسك فإنك إن لم تعرفنی نفسك لم أعرف نبیك ، اللهم عرفنی رسولك فإنك إن لم تعرفنی رسولك لم أعرف حجتك ، اللهم عرفنی حجتك فإنك إن لم تعرفنی حجتك ضللت عن دینی . ثم قال : یا زرارة لابد من قتل غلام بالمدینة ، قلت : جعلت فداك ألیس یقتله جیش السفیانی ؟ قال : لا ، ولكن یقتله جیش آل بنی فلان ، یجیء حتی یدخل المدینة فیأخذ الغلام فیقتله ، فإذا قتله بغیا وعدوانا وظلما لا یمهلون ، فعند ذلك توقع الفرج إن شاء الله “

ملاحظة : ( أورد صاحب الحلیة فی ص 590 الروایة الثانیة بسندها ونسبها إلی الإمام الصادق وهی فی النعمانی بنفس السند عن الإمام الباقر علیهما السلام بلفظ آخر . ونسبها فی حاشیة الحلیة إلی ص 92 من النعمانی ولم نجدها فیها ) .
* : البحار : ج 52 ص 95 ب 20 ح 10 - عن روایة كمال الدین الثانیة .
وفی : ج 95 ص 326 ب 115 ح 2 - بعضه ، عن روایة كمال الدین الأولی .
وفی : ص 96 - 97 ب 20 ح 16 - عن روایة كمال الدین الثالثة .
وفی : ص 97 ب 20 ج 18 - عن روایة كمال الدین الرابعة .
وفی : ص 146 ب 22 ح 70 - عن روایة كمال الدین الأولی ، وذكر الطریقین اللذین ذكرهما الصدوق ، وأشار إلی مثله عن غیبة الطوسی والنعمانی .
* : بشارة الاسلام : ص 112 ب 7 - عن روایة كمال الدین الأولی ، قال ( وفی الكافی بسند آخر مثله ) .
* : منتخب الأثر : ص 501 ف 10 ب 3 ح 1 - عن روایة النعمانی الأولی ، وقال ( وروی فی الكافی بسنده وفی كمال الدین بسنده نحوه )

* * *
ترجمه: * حدیث شماره : 1002 *
* عبد الله بن بكیر ، از زراره ، از امام صادق علیه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود : همانا آن جوان ( حضرت مهدی علیه السلام ) قبل از قیام غیبتی خواهد داشت . عرض كردم : برای چه ؟ فرمود : از ترس ، و به شكم خود اشاره كرد سپس فرمود : ای زرارة ، واو ( امام ) منتظر است و او كسی است كه در ولادت او شك می كنند بعضی از مردم میگویند ، پدرش از دنیا رفته و از خود كسی را بجا نگذاشته است ، برخی می گویند او بدنیا نیامده ، وبعضی می گویند : او دو سال قبل از مرگ پدرش بدنیا آمده ، و او ، همان ( امام ) ، منتظر ، است ، خداوند می خواهد شیعیان را امتحان كند ، ودر آنزمانستكه اهل باطل شك خواهند كرد ، ای زرارة ( راوی می گوید : عرضكردم : فدایت شوم ، اگر آنزمان ( غیبت ) را درك كنم ، چه عملی انجام دهم ؟ فرمود : ای زرارة ) چنانچه آنزمان را درك كردی این دعا را بخوان خدایا خودت را بمن معرفی كن وبشناسان كه اگر خودت را به من نشناسانی پیامبرت را هم نخواهم شناخت ، خدایا رسولت را بمن بشناسان ، كه اگر رسولت را به من نشناسانی ، حجتت را نخواهم شناخت . خدایا حجتت را به من بشناسان ومعرفی كن ، كه اگر حجتت را بمن نشناسانی از دینم منحرف وگمراه خواهم شد ، سپس حضرت فرمود : ای زرارة ، باید جوانی ( نفس زكیه ) در مدینه كشته شود عرض كردم : فدایت شوم ، مگر سپاه سفیانی او را نمی كشد ؟ فرمود : خیر ولی سپاه بنی فلان او را خواهد كشت ، آنها وارد مدینه شده وآن جوان را می كشند ، زمانی كه او را به ظلم ودشمنی می كشند ، مهلت آنها پایان یافته ، و در آن زمان آماده فرج باشید انشاء الله .

————————-

منبع:
1002 - المصادر :
* : الكافی : ج 1 ص 337 ح 5 - علی بن إبراهیم ، عن الحسن بن موسی الخشاب ، عن عبد الله بن موسی ، عن عبد الله بن بكیر ، عن زرارة قال : سمعت أبا عبد الله علیه السلام یقول : -
وفی : ص 338 ح 9 - محمد بن یحیی ، عن جعفر بن محمد ، عن الحسن بن معاویة ، عن عبد الله بن جبلة ، عن عبد الله بن بكیر ، عن زرارة قال : سمعت أبا عبد الله علیه السلام یقول : - ( إن للقائم علیه السلام . . قلت . . إنه یخاف . . یعنی القتل ) .
وفی : ص 340 ح 18 - وبهذا الاسناد ( عدة من أصحابنا ) عن أحمد بن محمد ، عن أبیه محمد بن عیسی ، عن ابن بكیر ، عن زرارة قال : سمعت أبا عبد الله علیه السلام یقول : - كما فی روایته الثانیة بتفاوت یسیر .
وفی : ص 342 ح 29 - الحسین بن أحمد ، عن أحمد بن هلال قال : حدثنا عثمان بن عیسی ، عن خالد بن نجیح ، عن زرارة بن أعین قال : قال أبو عبد الله علیه السلام : - كما فی روایته الأولی بتفاوت یسیر ، إلی قوله ( ضللت عن دینی ) وقال ( قال أحمد بن الهلال : سمعت هذا الحدیث منذ ست وخمسین سنة ) .
* : النعمانی : ص 166 ب 10 ح 6 - حدثنا محمد بن همام - رحمه الله - قال : حدثنا جعفر بن محمد بن مالك قال : حدثنا عباد بن یعقوب ، عن یحیی بن یعلی ، عن زرارة قال : سمعت أبا عبد الله علیه السلام یقول : - كما فی روایة الكافی الأولی بتفاوت ، وفیه ( إن للقائم علیه السلام . . قبل وفاة . . ومنهم من یقول غائب . . قلوب الشیعة . . متی أدركت ذلك . . لم أعرف نبیك . . جیش بنی فلان یخرج حتی یدخل المدینة ، ولا یدری الناس فی أی شئ دخل . . لم یمهلهم الله فعند ذلك یتوقع الفرج ) .
وفی : ص 167 . مثله ، عن الكلینی بسنده الأول .
وفیها : مثله ، عن الكلینی بسنده الرابع .
وفی : ص 177 ب 10 ح 21 - وحدثنا أحمد بن محمد بن سعید قال : حدثنا أبو محمد عبد الله بن أحمد بن المستورد الأشجعی قال : حدثنا محمد بن عبید الله أبو جعفر الحلبی قال : حدثنا عبد الله بن بكیر ، عن زرارة قال : سمعت أبا عبد الله جعفر علیه السلام یقول : - كما فی روایة الكافی الثانیة .
وفیها : عن روایة الكلینی الثانیة .
* : كمال الدین : ج 2 ص 342 - 243 ب 33 ح 24 - كما فی روایة النعمانی الأولی ، بسند آخر عن زرارة بن أعین ، وذكر لهذا الحدیث طریقین آخرین إلی زرارة أیضا .
وفی : ص 346 ب 33 ح 32 - بعضه ، كما فی روایة الكافی الأولی بتفاوت یسیر ، بسند آخر عن زرارة ، رواه إلی ( فعند ذلك یرتاب المبطلون ) وفیه ( . . وأشار بیده إلی بطنه وعنقه . . فمنهم من یقول : إذا مات أبوه مات ولا عقب له ) .
وفی : ص 481 ب 44 ح 7 - بسند آخر عن زرارة عنه علیه السلام قال : ( یا زرارة لا بد للقائم من غیبة قلت : ولم ؟ قال : یخاف علی نفسه - وأومأ بیده إلی بطنه - ) .
وفیها : ح 10 - بسند آخر عن زرارة ، وفیه ( . . للقائم غیبة قبل قیامه ، قلت : ولم ؟ قال : یخاف علی نفسه الذبح ) .
* : دلائل الإمامة : ص 203 - كما فی روایة كمال الدین الأخیرة بتفاوت یسیر ، بسند آخر عن زرارة : -
* : تقریب المعارف : ص 188 - كما فی روایة كمال الدین الثانیة بتفاوت یسیر ، مرسلا عن زرارة : -
* : كنز الفوائد : ج 1 ص 374 - مرسلا عن الصادق علیه السلام ، وفیه ( إن للغلام غیبة قبل أن یقوم ، فقال له زرارة : ولم ؟ قال : یخاف علی نفسه ) .
* : غیبة الطوسی : ص 202 - كما فی روایة النعمانی الأولی ، بسند آخر عن زرارة بن أعین ، قال : سمعت أبا عبد الله علیه السلام یقول : -
* : إعلام الوری : ص 405 ب 2 ف 2 - عن روایة كمال الدین الأولی ، وقال ( وروی هذا الحدیث من طرق عن زرارة ) .
* : الخرائج : ج 2 ص 956 ب 17 - مرسلا ، كما فی روایة كمال الدین الثالثة .
* : جمال الأسبوع : ص 520 - 521 - عن الكافی ، بسنده عن الكلینی ، إلی قوله ( ضللت عن دینی ) .
* : إثبات الهداة : ج 3 ص 443 ب 32 ح 18 - أوله ، عن روایة الكافی الأولی ، وقال ( ورواه الشیخ فی كتاب الغیبة ) .
وفی : ص 444 ب 32 ح 23 - عن روایة الكافی الثانیة .
وفی : ص 445 ب 32 ح 28 - أوله ، عن روایة الكافی الثالثة .
وفی : ص 472 ب 32 ف 5 ح 150 - عن روایة كمال الدین الأولی .
وفی : ص 487 ب 32 ف 5 ح 213 - عن روایة كمال الدین الثالثة .
وفیها : ح 216 - عن روایة كمال الدین الأخیرة .
وفی : ص 719 ب 34 ف 4 ح 15 - عن روایة كمال الدین الأولی ، مختصرا ، وذكر الطریقین اللذین ذكرهما الصدوق أیضا .
* : حلیة الأبرار : ج 2 ص 588 ب 23 - كما فی روایة الكافی الثانیة وبسندها ، غیر أنه لم یشر إلیه .
وفیها : - كما فی روایة الكافی الثالثة وبسندها ، وقال ( وعنه ) ولا یعلم مرجع الضمیر فیه .
وفیها : - كما فی روایة الكافی الرابعة وبسندها ، وقال ( وعنه ) أیضا .
وفی : ص 588 - 589 ب 23 - كما فی روایة كمال الدین الثالثة ، عن ابن بابویه .
وفی : ص 589 ب 23 - كما فی روایة كمال الدین الأخیرة ، عن ابن بابویه .
وفی : ص 590 ب 23 - عن روایة النعمانی الأولی ، وفیه ( . . یخرج حتی یقتل المدینة ولا یدری الناس فی أی شئ جاء ، فلیأخذ . . فتوقعوا الفرج ( ثم ذكر ما رواه النعمانی عن الكلینی أیضا ، وقال ( قلت : روی هذا محمد بن یعقوب الكلینی فی الكافی ) .
وفی : ص 593 ب 24 - عن روایتی النعمانی الأخیرتین .

موضوع اصلی: اثبات وجود امام زمان(عج)
موضوع فرعی: هدایت جامعه

سؤال:ادله اثبات ولایت فقیه را بیان فرمائید. و آیا روایتی از امام زمان (عج) در این زمینه وجود دارد؟

پاسخ:اگر فلسفه امامت و ضرورت وجود راهنمایان بشری كه از درجات بالای كمال علمی و عصمت برخوردارند به خوبی روشن باشد، ادامة این امر مهم، یعنی هدایت انسان در زمان غیبت كبری توسط افرادی برگزیده با ویژگیهای خاص نیز ضروری مینماید.

توضیح مطلب اینكه: بعد از ختم نبوت پیامبراكرم(6) رابطه انسان با ملكوت از طریق وحی قطع شد. در حالی كه جمعیت انسانها رو به افزایش و قهراً مسایل جدیدی در حوزة اندیشه و عمل به وجود میآمد. و از طرفی به تناسب زمان و مكان، باید مصادیق آیات و روایات روشن شود، تا مردم از نعمت بزرگ قرآن و سنت نبوی(6) محروم نگردند.

در زمان حضور هر كدام از ائمه معصومین(:) و تفسیر و توضیح متون دینی توسط آن بزرگواران، مشكلی وجود نداشت. اما در زمان غیبت حضرت ولی عصرـ عجلالله تعالی فرجه الشریف ـ، كه مردم از نعمت بهرهمندی از منابع علم ناب محروم بودند و با گذشت زمان و فاصله گرفتن از صدر اسلام و هجوم بیوقفه شیاطین فكری از یك سو و پیشرفتهای صنعتی و گرایش به تجملات در زندگی از سوی دیگر، نیاز به راهنمایانی وارسته و شاگردانی كه در مكتب وحی زانو زده و به تناسب ظرفیت وجودی خود از چشمه علم و معرفت دین نوشیدهاند، همچنان باقی و روز به روز شدیدتر میشود. و قرار گرفتن بشریت در مسیر نادرست و دور شدن از راه صحیح در درازمدت، مورد پیشبینی حضرات معصومین(:)از جمله امام عصر ـ عجلالله تعالی فرجه الشریف ـ بوده و به این خاطر راهنماییهای لازم را به مردم نمودهاند كه به صورت روایات و احادیث به دست ما رسیده است. از جمله در تحفالعقول حدیثی از امام حسین(7) در این مورد نقل شده كه حضرت فرمودند: «مجاری الامور بیدالعلمأ بالله الامنأ علی حلاله و حرامه; جریان كارها باید به دست افرادی باشد كه عالم به خداوند و امین بر حلال و حرام اویند.» قهراً این افراد متخصص در دین الهی هستند كه پاسدار حفظ احكام (حلال و حرام) میباشند.

و یا در پاسخ سؤالاتی كه اسحقبنیعقوب در طی نامهای از محضر شریف امام عصرـ ارواحنا فداه ـ نموده آن حضرت فرمودند: «واماالحوادث الواقعه فارجعوا فیها الی راوة حدیثنا فانهم حجتی علیكم و انا حجةالله(79); در رویدادهای آینده به راویان و متخصصان حدیث ما رجوع كنید كه آنها از طرف من برای شما حجت میباشند و من حجت خدا هستم.»

و مراد از «حوادث واقعه» تنها احكام شرعی نمیتواند باشد بلكه معنای وسیعتری دارد كه شامل مسایل و مشكلات اجتماعی نیز میشود. زیرا تعبیر به «حوادث واقعه» در مورد احكام شرعی باید به علمای دین مراجعه كنند و نیازی به سؤال نبوده است.

این دو نمونه، از روایات فراوان در این زمینه میباشد. از این روایات روشن میشود كه لزوم رهبری جامعه خصوصاً در زمان غیبت كبری، مورد عنایت معصومین(:) بوده است و مسألهای با این اهمیت هرگز نمیتوانسته مورد غفلت قرار گیرد. و به خصوص از ناحیه دین جامعی نظیر اسلام كه در تمام مسایل از جزئیترین آنها تا مسایل كلّی توجه نموده، و برای هر یك حكمی بیان نموده است. مسایلی از قبیل طهارت و نحوه تطهیر، بحث مربوط به دیات، نماز، روزه، حج، خمس، و…. حال آیا عقل سلیم میپذیرد كه تشكیل حكومت كه سبب اجرای بهتر و كاملتر دستورات دینی و تكامل مردم میشود، را مورد عنایت قرار نداده باشد و یا در مورد شرایط رئیس حكومت، سخنی به میان نیاورده باشد؟

لذا حضرت ولی عصرـ ارواحنا فداه ـ در زمان غیبت كبری، نواب خود را به طور عموم و با ذكر صفات و ویژگی معرفیكردهاند و از مجموع روایات متعدد در این زمینه، شرایط حاكم دینی (ولایت فقیه) بدست میآید كه عبارتند از: تخصص و فقاهت در دین، تقوای الهی، دارا بودن بینش سیاسی و مدیریت و شجاعت. برای مطالعه بیشتر در مورد مبحث ولایت فقیه میتوانید به كتابهای زیر مراجعه نمایید:

1ـ حكومت اسلامی امام خمینی (ره)

2ـ پرسش و پاسخ پیرامون ولایت فقیه (سه جلد)، آیت الله مصباح یزدی

3ـ ولایت فقیه آیت الله جوادی آملی

4ـ وحی و رهبری آیتالله جوادی آملی

5ـ ولایت فقیه حجةالاسلام هادوی تهرانی

6ـ نگاهی گذار به ولایت فقیه محمد مهدی نادری قمی
پاورقی:.79 اكمال الدین، ج 1 ص 483.

موضوع اصلی: اثبات وجود امام زمان(عج)
موضوع فرعی: وجود حضرت مهدی(عج)

سؤال:اگر حضرت مهدی(عج) وجود دارد پس چرا غایب است؟

پاسخ:واقعیت آن است كه به گونه ای معیّن نمی توان علت یا علل خاصی را برای غیبت امام زمان(ع) بیان كرد. شاید بر همین اساس باشد كه در متون دینی علت غیبت، از مسایلی دانسته شده است كه تنها خداوند حكمت و اسرار آن را می داند؛[1] ولی در روایات به برخی از علل غیبت اشاره شده است:

1_ آزمایش مردم. یكی از سنت های مهم الهی آزمایش بندگان و انتخاب صالحان و گزینش پاكان است. غیبت مهدی(ع) عامل مهم آزمایش است؛ زیرا گروهی ایمان استواری ندارند و نسبت به امام بدبین شده و چنین می پندارند كه اگر امام زمانی وجد دارد پس چرا ظهور نمی كند و غیب او طولانی است؟ از امام علی(ع) نقل شده است كه حضرت دلیل غیبت را غربال انسان های صالح از گمراه و دانا از نادان می داند[2] و امام ششم فرمود: “و هر جویندة باطلی در آن به شك می افتد…".[3]

2_ حفظ جان امام زمان(ع). امامان معصوم(ع) حجت های خداوند بر زمین بوده واگر وجود مقدس آن ها نباشد نظام هستی به هم خورده و آنان واسطة فیض الهی اند. مردم در هر زمانی از وجود مقدس امام زمان(ع) بهره مند می گردند. گرچه به ظاهر امام زمان را نمی بینند و یا نمی شناسند. متأسفانه برخی از انسان های دنیا گرا و ریاست طلب كه حضور امام را با منافع خویش در تضاد می بینند در صدد بر می آیند كه امام را به قتل برسانند؛ همان گونه كه ائمة دیگر را به شهادت رساندند. شهادت امام علی(ع) و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) كه فاجعه ای برای جهان اسلام بود، در راستای سیاست خصمانه عدالت ستیزان به وجود آمد.

خداوند به وسیلة غیبت، امام زمان را از قتل حفظ كرده است، زیرا اگر حضرت از آغاز زندگی میان مردم ظاهر می شد، او را می كشتند. یكی از یاران امام صادق(ع) روایت می كند كه حضرت فرمود: “امام منتظر، پیش از قیام خویش مدّتی از چشم ها غایب خواهد شد". عرض كردم: چرا؟ فرمود: “بر جان خویش بیمناك خواهد بود".[4]

3_ آزادی از بیعت. امام زمان(ع) هیچ رژیمی را حتی از روی تقیّه، به رسمیت نشناخته و نمی شناسد و حاكمان ستمگر را غاصب دانسته و حكومت آنان را غیر مشروع می داند. از این رو بیعت با آنان راجایز ندانسته و تحت سلطة حكومت هیچ ستمگری قرار نمی گیرد.[5] اگر امام زمان(ع) غایب نبود باید با طاغوت و طاغوتیان مبارزه نموده، به شهادت می رسید؛ از این رو وجود ظاهری امام موجب می شد كه یا حضرت با رژیم های ستمگر بیعت كند - كه قطعاً بیعت نمی كرد - و یا در راه مبارزه با حكومت های غاصب به شهادت رسیده و زمین خدا خالی از حجّت می ماند. حسن بن فضّال می گوید: امام هشتم فرمود: “گویی شیعیانم را می بینم كه هنگام مرگ سوّمین فرزند [امام حسن عسكری] در جستجوی امام خود، همه جا را می گردند اما او را نمی یابند". عرض كردم : چرا غایب می شود؟ فرمود: “برای این كه وقتی با شمشیر قیام می كند بیعت كسی در گردن وی نباشد".[6]

—————————————-

[1] لطف الله صافی، منتخب الاثر، ص 330 - 331.

[2] كمال الدین، ج 2، ص 158.

[3] همان، ص 203.

[4] اصول كافی، ج 1، ص 337؛ طوسی، كتاب الغیبه، ص 202.

[5] مهدی پیشوایی، سیرة پیشوایان، ص 672.

[6] بحارالانوار، ج 51، ص 152.