سلام دخترم
می خواهم همانگونه که من چادر مادرم فاطمه را به سر دارم تو نیز این گونه باشی و به ارث مادریمان افتخار کنی
نمی خواهم مردم این دنیا به دیده ی کالا به تو و دختران دیگر نگاه کنند
دخترم حالا که وارد این زمین شدی باید برایت بگویم این راه پر پیچ و خم است..دستت را به من بده تا قدم هایمان را روی قدم های مادرمان زهرا قرار دهیم انها ضامن خوشبختی این دنیا و ان دنیا هستند…باید برایت از سختی ها و دشواری های بگویم …در این جا هر چقدر سنگین تر باشی همچو مروارید خواهی درخشید و هر چقدر سبک تر همچو یک گل بی آب پژمرده خواهی شد..سبک زندگیت باید زهرایی باشد..برای پاک بودن و پاک ماندن تلاش کنی..بدانی من و تو راه مادرمان را می رویم کوچکترین لغزشی در این راه پاک بودن را زیر سوال می بریم!!دخترم نمی خواهم به دیده ی اجبار نگاه کنی این راهی که منو تو می رویم راه مادرمان زهراست ..راه فاطمه ، راه بهشت است
پی نوشت۱:دست قلم خودم برای دختر آینده ی خودم
پی نوشت۲:احساسی بود که یهو قلم شد و روی برگه نوشتم