این آیه با امام حسین *ع* ارتباط دارد
( این آیه با امام حسین 7 ارتباط دارد )
«وَ وصَّیْنَا الْاِنْسانَ بِوالِدَیْهِ اِحْساناً، حَمَلَتْهُ اُمُّهُ كُرْهاً، وَوَضَعَتْهُ كُرهاً…».
«ما به انسان توصیه كردیم كه به پدر و مادرش نیكی كند، مادرش او را با ناراحتی بر زمین می گذارد؛… ».
(احقاف: 15)
این آیه از جهاتی با امام حسین ( علیه السلام ) ارتباط دارد:
یكی اینكه: لفظ «كُرْه» گذشته از مشقّت و دشواری حالت اكراه را نیز می رساند و حضرت فاطمه ( علیها السلام ) كه از سرنوشت فرزندش آگاه شده بود، در حمل و وضع او نوعی اكراه داشت و می فرمود:من چه می خواهم فرزندی را كه او را با چنین طرز فجیعی خواهند كشت.
دیگر اینكه: در ذیل این آیه به حدّاقل مدّت حمل اشاره شده كه شش ماه است و امام حسین ( علیه السلام ) ششماهه به دنیا آمده بود.
در ضمن احادیثی كه در تفسیر این آیه و آیه شریفه «و نرید ان نمنّ علی الّذین …(قصص/5» از اهلبیت عصمت وطهارت ( علیهم السلام ) : رسیده، آمده است:
«خداوند متعال پیامبرش را آگاه ساخت كه چه مصیبتهائی به امام حسین و اهلبیت او خواهد رسید.
خدایش به او خبر داد كه امام حسین ( علیه السلام ) كشته می شود ولی بعداً به این دنیا باز می گردد و دشمنانش را به قتل می رشاند و بر سراسر جهان حكم فرمائی می كند …
خداوند به پیامبرش نوید داد كه اهلبیتش یك بار دیگر به این جهان باز می گردند و دشمنانشان را می كشند و بر سراسر زمین حكم می رانند».
(بحارالانوار: ج 53، ص 102 / تفسیر قمی: ج 2، ص 296 . )
(همه شگفتیها در میان ماههای (جمادی) و (رجب) است )
«یا اَیَّهَا الَّذینَ امَنُوا، لا تَتَولَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ، قَدْ یَئِسُوامِنَ الْاخِرَةِ كَما یَئِسَ الْكُفَّارُ مِنْ اَصْحابِ الْقُبُورِ».
«ای كسانی كه ایمان آورده اید! با قومی كه خداوند آنان را مورد غضب قرار داده دوستی نكنید؛ آنان از آخرت مأیوسند، همان گونه كه كفّار مدفون در قبرها مأیوس می باشند». (سوره ممتحنه: آیه 13)
امیرمؤمنان ( علیه السلام ) به هنگام بحث از ظهور حضرت ولیّ عصر (عج) ورجعت امامان معصوم ( علیهم السلام ) : فرمود:
«همه شگفتیها در میان ماههای (جمادی) و (رجب) است». یكی از اصحاب بلند شد و عرضه داشت: ای امیرمؤمنان، این حوادث شگفت چیست كه موجب اینهمه تعجّب شما شده است؟
فرمود: «وای بر تو، چه چیزی شگفت تر از اینكه مرده ها برخیزند و گردن دشمنان خدا و دشمنان رسول اكرم و اهل بیت پیامب ( علیهم السلام ) : را بزنند! اینست تأویل آیه شریفه «یا اَیُهَا الَّذینَ امَنَّوا لا تَتَوَلَّوْا..(بحارالانوار: ج 53، ص 60 / تأویل الآیات: ص 659 . )
امیرمؤمنان همچنین در یك خطبه طولانی جمله معروف: «واعَجَباً، كُلُّ الْعَجَب بیْنَ جُمادی وَ رَجَب» را به زبان آوردند، یكی از مستمعان گفت: ای امیر مؤمنان این چه حادثه شگفت انگیزی است كه این همه موجب تعجّب شما شده است؟فرمود: «وای بر تو، چه چیزی شگفت انگیزتر از اینكه مردگان برخیزند و گردن زنده ها را بزنند»!!
پرسید: این حادثه كی اتّفاق می افتد؟
فرمود: «سوگند به خدائی كه دانه را شكافت و انسان را آفرید، گوئی با چشم خود می بینم كه شمشیرهای خود را بر شانه های خود حمایل كرده اند و در كوچه های كوفه پراكنده شده، گردن دشمنان خدا و پیامبر و مؤمنان را می زنند. و اینست معنای آیه شریفه:لا تَتَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اللَّه عَلَیْهِمْ».
(بحارالانوار: ج 53، ص 81 . )
